takkewijven en wildplassers - Reisverslag uit Kukua, Ghana van Rebecca Egmond - WaarBenJij.nu takkewijven en wildplassers - Reisverslag uit Kukua, Ghana van Rebecca Egmond - WaarBenJij.nu

takkewijven en wildplassers

Blijf op de hoogte en volg Rebecca

16 Maart 2013 | Ghana, Kukua

Zo en ook aan de tweede week komt bijna een einde. Schiet al best op als ik denk dat er al 2 weken voorbij zijn maar als ik dan denk dat ik hier nog 14 weken ben lijkt het nog zo'n eeuwigheid. Hoe dan ook deze week was weer vol verrassingen en nieuwe dingen. Maandag moesten we echt beginnen met de kindjes verzorgen en met ze spelen maar dat ging toch allemaal anders en uiteindelijk werd van ons verwacht om ze dus ook les te geven... Nog nooit gedaan dus dat zag ik niet zo zitten. We liepen naar de plek waar alle kinderen dan samen komen (zijn er wel zo'n 150) en bekeken alles een beetje zodat we een idee kregen. Al die kinderen willen aandacht van je en spelletjes met je spelen dus dat is allemaal best vermoeiend. Na een paar minuten riep de juf wat en renden alle kinderen ineens naar het midden en gingen ze in rijen staan, leek net een mini-leger. Toen pakte ze een tak en alle kinderen die niet goed stonden kregen gewoon een klap voor hun hoofd, heel naar om te zien. Helemaal de eerste keer. Daarna begon ze te schreeuwen HANDS UP en al die kindjes de handen omhoog, had nog nooit zoiets belachelijks gezien. Het was bijna lachwekkend. Daarna ging het mini-leger gewoon door. HANDS DOWN HANDS UP, terwijl ik dacht dat het niet gekker kon moesten ze daarna gaan marcheren!! Tijdens het marcheren moesten ze rij voor rij naar hun klasje lopen, of nou het was niet echt een klas want de kinderen van 2 tot 4 zaten buiten onder een grote boom. Mandy en ik besloten te gaan zitten bij de kinderen van 2 tot 4 en te kijken hoe het er daar aan toe ging. Ik vond al meteen dat het zoveel kinderen waren, ik denk ongeveer 60 en dan met 1 leerkracht ervoor! Alsof het allemaal nog niet gek genoeg was liep ze ineens weg en stonden wij met z'n tweetjes voor 60 kinderen en moesten we ze maar vermaken.. Ja hoe doe je dat? Paar keer het alfabet in het Engels voorgelezen en wat liedjes zingen maar je kan ze nooit alle 60 tegelijk erbij houden dus de helft was met elkaar aan het vechten en andere liepen gewoon weg. Een groot drama dus. Gelukkig kwam ze na een halfuurtje terug en omdat de helft van de kinderen ergens anders mee bezig waren begon ze te schreeuwen dat ze op moesten letten en begon ze sommige kinderen met een tak te slaan! Wij keken elkaar aan en het werd echt met de minuut gekker. Kinderen van 2 die een antwoord niet weten of die niet opletten kregen gewoon een keiharde tik met een tak en als ze dan gingen huilen konden ze er nog een krijgen, erg zielig! Nou goed na anderhalf uur 'les' kregen ze een uur pauze om dan van 12 tot 1 nog een uur les te krijgen. Helft van de kinderen was aan het janken want ze vechten ook gewoon heel veel met elkaar omdat de leraressen nou niet bepaald het goede voorbeeld geven. De rest van de week was niet anders, het leek wel of de klappen steeds harder werden en wij konden er alleen maar naar kijken. Wat ook nieuw was, is dat de kinderen gewoon tijdens de les weglopen en dan hun broek omhoog doen en gaan plassen, gewoon buiten. Kakken doen ze trouwens ook gewoon buiten.. Dit was echt zo raar om te zien. Ja lesgeven hier is totaal anders als in Nederland. Kwam ook nog een leuk vechtpartijtje voorbij tussen 2 leraressen die dan gewoon een uur de klas alleen laten en dan ontspoord zo'n klas natuurlijk. Verder was deze week wel te overleven, slapen is nog steeds kut door de hitte maar begint wel steeds meer te wennen. Dit weekend zijn we in Tamale in een hotel MET douche en zwembad! Heerlijk even bijkomen zodat we volgende week weer aan de slag kunnen met het les geven. Ik vergeet waarschijnlijk de helft weer te vertellen maar dat komt dan volgende week wel weer (als ik dan op internet kan). Liefs en kusjes

  • 16 Maart 2013 - 16:06

    Hannah:

    Heey bec echt leuk verhaal geef die leraressen van mij maar een klap wat een ik zeg het maar niet maar dat doe je toch niet kinderen slaan met een tak ik zou ze echt zelf willen slaan met een tak maar dat doe jij al voor me toch gaat het verder goed ik ben gelukkig al weer beter xxx hannah

  • 16 Maart 2013 - 16:08

    Rebecca Van Egmond:

    lief lief lief lief lief lief zusje!!!!!!! Ja het gaat goed hier, is superwarm! Haha ja stom he! We gaan zo terug naar het hotel om nog even te zwemmen. Zullen we nog even chatten op twitter? X

  • 16 Maart 2013 - 16:13

    Chris:

    Lieve Beccie,

    Wat een super mooi verhaal. Op 8000 km afstand krijg ik al de kriebels van die takkewijven, lijkt me zo lastig om dat te negeren. Ik praat het niet goed, maar denk je eens in dat een leerkracht hier in Nederland 60 kids in de klas heeft en dan zonder de juiste lesmaterialen. Wie krijgt er dan geen losse handjes? Er zijn te weinig middelen om die kindjes de zorg en liefde te geven die ze nodig hebben. Ook al lijkt jullie rol nu niet van grote betekenis , het is zo mooi dat jullie daar iets in kunnen betekenen. Gewoon in de hele kleine dingen. Even knuffelen, even spelen, een liedje, een lach, extra aandacht bij het rekenen en bij de Engelse les. Laat ze maar voelen hoe leuk en hoe mooi ze zijn en laat ze weten dat ze bemind worden door jullie en door God. Ik weet zeker dat jullie liefde en aandacht er aan bijdraagt dat deze kinderen zich later beter kunnen redden in de maatschappij.

    Probeer dit weekend lekker wat te ontspannen, dan kun je er volgende week weer volop tegenaan.

    Liefs, Chris

  • 16 Maart 2013 - 16:17

    Hannah:

    Ja we chatten nog even beccie

  • 18 Maart 2013 - 15:05

    Lilian:

    Dag lieve rebecca,
    Zo dat is allemaal wel heftig maar heel mooi opgeschreven vooral de titel! geweldig.
    Kun je met de kinderen een beetje praten? en met de jufs?
    Gelukkig zijn jullie samen dat helpt om er mee om te gaan. Door te helpen en gewoon lief te zijn maken jullie al zo'n verschil. Dit zal indruk maken omdat het zo anders is dan normaal. Sterkte en liefs Lilian


  • 23 Maart 2013 - 21:00

    Hanneke:

    Hallo Rebecca, ik zit hier met Hanna en Tom jouw blog te lezen./ wat spannend allemaal zeg. ik hoop dat je niet te veel af zal vallen omdat het eten niet te freeeeeten is. en dat je maar wel gezond blijft he. niet te veel zonnen (grapje) Succes en breng maar zo'n mooi kindje mee. ik zal je een klein beetje jaloers maken. wij hebben kaasfondue met je pa en ma op. als je terug bent kan je je weer helemaal uitleven patat en taart.
    doei meisje hou je goed en sterk.
    groet Hanneke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rebecca

Actief sinds 27 Feb. 2013
Verslag gelezen: 374
Totaal aantal bezoekers 10873

Voorgaande reizen:

09 Juli 2015 - 21 Augustus 2015

FILIPIJNEN - juli 2015 tot en met augustus 2015

03 Maart 2013 - 24 Juni 2013

GHANA - maart 2013 tot en met juni 2013

Landen bezocht: